ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ
Μια μικρή χειρονομία μάς προδίδει έτσι ώστε να πρέπει να τελειοποιούμε τα πάντα, να σκεφτόμαστε τις λεπτομέρειες, να μαθαίνουμε την τεχνική με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται διαισθητική. Η διαίσθηση δεν έχει καμία σχέση με τη ρουτίνα, αλλά με μια πνευματική κατάσταση πέρα από την τεχνική. Έτσι, έπειτα από πολλή εξάσκηση, δεν σκεφτόμαστε πια όλες τις απαραίτητες κινήσεις. Αποτελούν κομμάτι της ύπαρξής μας. Γι' αυτό όμως πρέπει να εξασκούμαστε, να επαναλαμβάνουμε.
Πρέπει επίσης να επαναλαμβάνουμε και να εξασκούμαστε σαν να μην ήταν αρκετό.
Παρατηρείστε έναν καλό σιδηρουργό να δουλεύει το ατσάλι. Για το αγύμναστο βλέμμα, επαναλαμβάνει τα ίδια χτυπήματα. Όποιος όμως γνωρίζει τη σημασία της εξάσκησης γνωρίζει ότι κάθε φορά που σηκώνει το σφυρί και το κατεβάζει η ένταση του χτυπήματος είναι διαφορετική. Το χέρι επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση, αλλά, καθώς πλησιάζει το σίδερο, καταλαβαίνει αν πρέπει να το χτυπήσει πιο δυνατά ή πιο μαλακά.
Παρατηρείστε τον ανεμόμυλο. Για όποιον κοιτάξει τα φτερά του μία μονάχα φορά, μοιάζουν να γυρίζουν με την ίδια ταχύτητα, επαναλαμβάνοντας συνέχεια την ίδια κίνηση. Όποιος όμως ξέρει από ανεμόμυλους γνωρίζει ότι προσαρμόζονται στον άνεμο και αλλάζουν κατεύθυνση κάθε φορά που είναι απαραίτητο.
Το χέρι του σιδηρουργού εκπαιδεύτηκε ύστερα από χιλιάδες επαναλήψεις της κίνησης του σφυριού. Τα φτερά του μύλου μπορούν να κινηθούν γρήγορα μόνο επειδή ο άνεμος έχει φυσήξει πολύ και έκανε τα γρανάζια του στιλπνά. Ο τοξοβόλος αφήνει πολλά βέλη να πέσουν μακριά από το στόχο του γιατί ξέρει ότι μόνο έτσι θα μάθει τη σημασία του τόξου, της στάσης, της χορδής και του στόχου, αφού επαναλάβει τις κινήσεις του χιλιάδες φορές, χωρίς να φοβάται το λάθος. Μέχρι να φτάσει η στιγμή που δεν είναι πια απαραίτητο να σκέφτεται τι κάνει. Από εκεί και στο εξής ο τοξοβόλος γίνεται ο ίδιος το τόξο του, το βέλος και ο στόχος.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΒΕΛΟΥΣ
Το βέλος είναι η πρόθεση που διαγράφεται στο κενό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου